Абайдельдинов Мусин Ысмайылұлы (1912-1998 жж.) - Ұлы Отан соғысына қатысушы, еңбек ардагері.
1912 жылы 1 мамырда Пономарево ауылында (Алтай өлкесінің Усть-Калман ауданы) дүниеге келген. Бастауыш мектептің 4-сыныбын аяқтағаннан кейін, 12 жасынан бастап Алтай өлкесінің Ельцовка ауылында қатардағы колхозшы болып жұмыс істей бастайды.
1932 жылы Забайкальеде қатардағы қызыл әскер болып әскери қызметке шақырылады. Әскерден босатылғаннан кейін жиырма төрт жастағы жігіт Алтай өлкесінің Ельцовка ауылындағы «Қызыл-Ту» колхозының басқарма төрағасы болып тағайындалады. 1939 жылы мамырда аудандық нан сату орталығының нұсқаушысы болып тағайындалады.
1940 жылы финдік оқиғаларға байланысты ол қайтадан әскерге шақырылады, онда ол взвод командирінің көмекшісі болып қызмет атқарады. 1941 жылы Ұлы Отан соғысы басталғаннан кейін барлық ағайынды Абайдельдиновтар майданға аттанады. Ақсақал Мусатай 1941 жылдың күзінде Мәскеу маңында қайтыс болады. Кіші Төлеуқан - көптеген жауынгерлік наградалары бар артиллерист, 1944 жылы Кенигсберг маңында ауыр контузия алады, тылға шығарылады, ауруханаларда емделеді, содан кейін жарамсыз деп танылған.
1941 жылы шілдеде Мусин Ысмайылұлы әскерге шақырылып, Қиыр Шығысқа жіберіледі, онда КСРО Жапонияның агрессиясының алдын алу үшін әскерлердің бір бөлігін ұстауға мәжбүр болды. 1945 жылы Жапониямен соғысқа қатысты. Ол Квантун армиясына қарсы шайқастарға, Кореяның бірқатар қалаларын, соның ішінде Пхеньян, Пусан және т.б. азат ету үшін шайқастарға қатысып, қоян-қолтық ұрыста шанышқымен жарақат алды. 1946 жылы ол демобилизацияланды. Әскери қызметке Мусин Ысмайылұлы тоғыз жыл өмірін арнады.
1946 жылдан бастап 1974 жылы зейнеткерлікке шыққанға дейін Шығыс Қазақстан облысы Шемонаиха ауданы Шығыс Қазақстан мыс-химия комбинатының геологиялық барлау партиясында жұмыс істеді. Әскери және сіңірген еңбегі үшін «Жапонияны жеңгені үшін» медалімен, 2 дәрежелі Отан соғысы орденімен, Георгий Жуков медалімен, «В.И. Лениннің туғанына 100 жыл толуына орай Ерен еңбегі үшін» медалімен, «Еңбек ардагер» және басқа да медальдармен марапатталған. Көптеген грамоталардың ішінде Жоғарғы Бас Қолбасшы И.В. Сталиннің ерекше қимылдары үшін алғысы ерекше орын алады.
Жұбайы Назикүл Ақшағанқызымен бірге отбасын құрып, балалар тәрбиеледі. Барлық балалар әр саланың маманы болды.
Семен (Самажан) Мусинұлы (1929-1993), бүкіл еңбек жолы ШҚО-да тау-кен өнеркәсібінде өтті: геологиялық барлау партиясының (ГРП) бұрғылау шеберінен бастап инженер-технологқа дейін, Ертіс экспедициясының өндірістік-техникалық бөлімінің бастығы. 1979 жылы Белоусов ГРП бастығы болып тағайындалды. Еңбек Қызыл Ту орденінің иегері (1963 ж.), Қазақ КСР ВДНХ бірінші дәрежелі дипломының иегері (1967 ж.).
Ақылбек Мусинұлы (1933-2013) бүкіл еңбек жолын Шемонаиха ГРП және Шығыс Қазақстан мыс-химия комбинатында бұрғылау шебері болып жұмыс істеуге арнады. Өндірістің озық шебері, Еңбек ардагері, көптеген Құрмет грамоталарымен және басқа да ынталандырулармен марапатталған.
Күмісай Мусинқызы – Шығыс Қазақстан мыс-химиялық комбинатының еңбек ардагері.
Айманкүл Мусинқызы - үлкен тәжірибесі бар мұғалім, зейнеткерлікке шыққанға дейін ол И. М. Астафьев атындағы орта мектепте жұмыс істеді. (ШҚО, Шемонаиха ауданы Усть-Таловка кенті).
Тілеуғабыл Мусинұлы-ҚазҰУ Заң факультетінің профессоры. әл-Фараби (Алматы қ.).
Тілеуғабыл Мусинұлы - Әл-Фараби атындағы ҚазҰУ Заң факультетінің профессоры(Алматы қ.).
Түсіпқан Мусинұлы – жоғары білікті хирург, хирургия бөлімінің меңгерушісі, кейін Шемонаиха орталық аудандық ауруханасының бас дәрігері болып жұмыс істеді.
Ербол Мусинұлы - Л. Н. Гумилев атындағы ЕҰУ профессоры(Астана қ.).
Кенжехан Мусинұлы (1962-2021) – «Қазақмыс корпорациясы» ЖШС кадр қызметінің жетекші мамандарының бірі.
Мусин Ысмайылұлының балалары мен немерелері осы уақытқа дейін Қазақстан Республикасының әлеуметтік-экономикалық дамуына елеулі үлес қосып келеді.