Нұралин Сағидолла (1909 – 1981 жж.) – ақын.
1909 жылы Шығыс Қазақстан облысы, Зайсан ауданы, Сұңқар ауылында дүниеге келген. Жасында арабша оқып, сауатын ашқан. 1926-1956 жж. Шығыс Түркістан өлкесінің Алтай аймағында (Қытай Халық Республикасы) әкімшілік-шаруашылық қызметтерде болған. Алғашқыда ауыз әдебиетінің мұраларын, халық ақындарының шығармаларын жаттайды, кейіннен өзі де өлең шығаруға машықтанады. Халық арасына тараған өлең-жыр, аңыз, дастандарды жинайды. Сол жинағандары мен өз өлеңдерін қосып 1929 жылы «Мұра және толғау» деп аталатын қолжазба жинағын шығарып таратады.
30-жылдың 2-жартысында шыға бастаған «Ерікті Алтай» газеті, «Таң Шолпаны», «Бірлік» журналдарында «Бақша», «Бір мысал», «Мен білемге жолықсаң» сияқты өлеңдері тұңғыш баспа бетін көрді. Ел аузындағы әңгіме-жырлардың, тарихи оқиғалардың желісімен «Түкібай – Шолпан», «Арқалық батыр», «Мырзаш батыр», «Көгедей төренің өлімі», «Ошаған бүлігі», «Мыңбайдың бұлды болуы» т.б. дастандарын шығарды. 1956 жылы туған елге қайта оралып, ақындық шығармашылығын бұрынғыдан да өрістете түсті. «Жоғалған шыны», «Зақымның көргені» атты дастандарымен қатар көптеген терме, нақыл өлеңдері соңғы жылдардың жемісі.
1981 жылы дүниеден өтті.
С. Нұралин туралы әдебиет
Ақын-жыраулар [Мәтін]. - Алматы: Ғылым, 1979. - 184 б.
Шығыс Қазақстанның мәдени мұралары (тарих, мәдениет, білім) [Мәтін]. - Өскемен: ШҚМУ, 2006. - 432 б.